استاندارد های اتاق ریکاوری
استانداردهای ریکاوری:
آشنائی با استاندارد و لزوم برقراری آن : معمولا استاندارد ها با این هدف تدوین می گردند که سطحی از کیفیت را برای انجام کاری مشخص کنند و در ادامه هر چه استاندارد به سمت کیفیت بالاتر گام بر میدارد کمک می کند تا سیستم ها با کیفیت بالاتری به ارائه خدمات بپردازند . در سیستم های بهداشتی درمانی نیز از سال ها پیش استاندارد های متعددی تعریف شده است . بعضی از این استانداردها توسط حکومت ها تعریف شده اند و با هدف حفظ منافع مردم است و خصوصا در سیستم های درمانی و بهداشتی خصوصی بکار می رود . اما خیلی از این استاندارد ها توسط شاغلین همان حرفه ها و یا انجمن های غیر دولتی مربوط به آن حرفه ایجاد شده اند تا اعتماد مردم به آن حرفه را جلب کنند و مانع از سواستفاده یا ارائه خدمات با کیفیت پایین گردند . دو استانداردی که در این بحث ارائه می گردد هر دو توسط انجمن های صنفی و حرفه ای مربوط به بیهوشی تدوین شده است و با هدف ارائه خدمات مناسب و جلوگیری از مرگ و میر های مربوط به بخش مراقبت ویژه بعد از عمل تدوین شده است .
در بحث بهبود کیفیت هرکدام از قسمت ها و افراد نیاز هائی دارند که اهم آنها به صورت زیر است :
جراح می خواهد که متخصص بیهوشی سر وقت بیمار را بیهوش کند و بین بیماران فاصله زمانی کمی باشد.
بیمارستان می خواهد که متخصص بیهوشی و پرسنل از مراقبت های غیر ضروری و هزینه های اضافه بکاهد.
بیماران می خواهند که ریکاوری آرام ، بدون درد و بدون تهوع و استفراغ داشته باشند .
پرسنل می خواهند که محیط شاداب ، کم استرس و ایمنی داشته باشند .
استاندارد های انجمن بیهوشی آمریکا برای بخش PACU (5 استاندارد ) :
در ابتدا ذکر چند نکته لازم است :
این استاندارد ها توسط انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا برای ارائه کیفیت بهتر مراقبت داده شده است اما outcome خاصی را برای بیمار تضمین نمی کند .
بدلیل تکامل در تکنولوژی و مهارت های پزشکی این استاندارد ها لازم است که مداوما مورد ارزیابی و بازنگری قرار گیرند .
متخصصین و پرسنل شاغل در این بخش ها به تجربه خود ممکن است استاندارد های بیشتری را لازم بدانند.
استاندارد1: همه بیماران تحت بیهوشی عمومی ، رژیونال و تحت مونیتورینگ باید مراقبت های مناسب بعد از بیهوشی را دریافت کنند .
باید PACU یا محل مشابهی باشد که همه بیماران فوق در آن وارد شوند. مگر اینکه متخصص بیهوشی برای بیمار دستور خاصی داشته باشد .
بخش بیهوشی باید جنبه های پزشکی مراقبت در ریکاوری را بازنگری و انجام آنها را تایید کند . طراحی ، تجهیزات و تعداد پرسنل ریکاوری باید با نیاز ها مطابقت داشته باشد .
استاندارد2: وقتی بیماری وارد ریکاوری می شود باید همراه او فردی از تیم بیهوشی که اطلاعات کاملی از بیمار دارد باشد .
در حین انتقال بیمار به ریکاوری وی باید پیوسته تحت پایش باشد و اقدامات مناسب بتواند در طول انتقال برای او انجام شود .
استاندارد3: در زمان رسیدن به ریکاوری بیمار باید مجددا ارزیابی شده و گزارش شفاهی توسط فرد بیهوشی دهنده به پرستار ریکاوری در خصوص وی داده شود .
این فرد باید بیمار را تحویل دهد یعنی وضعیت بیمار تایید شود و تا وقتی که پرستار مسئولیت مراقبت از بیمار را نپذیرفته در ریکاوری بماند .
استاندارد4: در ریکاوری وضعیت بیمار باید مداوما مورد ارزیابی قرار گیرد بخصوص این ارزیابی باید از جهت اکسیژناسیون ، تهویه ، گردش خون و دما باشد .
وضعیت اکسیژناسیون حتما باید به صورت کمی ( مانند پالس اکسیمتر ) ارزیابی شود . بجز بیمارانی که برای زایمان تحت بیهوشی رژیونال قرار گرفته اند وضعیت بیمار در طول اقامت در ریکاوری باید دقیقا ثبت شود . برای این کار بهتر است از سیستم های امتیاز دهی استفاده شود .متخصص بیهوشی باید بر مراقبت در ریکاوری نظارت داشته باشد و احساس مسئولیت کند .
باید همواره پزشکی قادر به اداره عوارض و انجام احیا ، در دسترس باشد .
استاندارد 5 : یک پزشک باید مسئول ترخیص بیماران از ریکاوری باشد .
ویژگی های مورد استفاده برای ترخیص را باید بخش بیهوشی تایید کند .
کرایتریای ترخیص بسته به اینکه بیمار به بخش ، ICU ، و یا منزل می رود متفاوت است .
اگر پزشک مسئول ترخیص حضور ندارد ، پرستار بررسی می کند که آیا بیمار شرایط ترخیص را دارد یا نه؟ و این اقدام تحت نظارت پزشک صورت می پذیرد .
استاندارد های انجمن پرستاران ریکاوری برای بخش PACU ( 11 استاندارد ) :
این استاندارد ها توسط انجمن صنفی پرستاران ریکاوری آمریکا تدوین شده است و مورد تایید قرار گرفته است
اگر پزشک مسئول ترخیص حضور ندارد ، پرستار بررسی می کند که آیا بیمار شرایط ترخیص را دارد یا نه؟ و این اقدام تحت نظارت پزشک صورت می پذیرد .
استاندارد های انجمن پرستاران ریکاوری برای بخش PACU ( 11 استاندارد ) :
این استاندارد ها توسط انجمن صنفی پرستاران ریکاوری آمریکا تدوین شده است و مورد تایید قرار گرفته است .
استاندارد 1 : همواره باید ملاحظات اخلاقی و حقوق بیماران رعایت شود . عملکرد پرستاران PACU باید منطبق با اصول اخلاقی و فلسفی مناسب باشد بطوریکه شخصیت ، حقوق ، احترام و سلامت بیماران تضمین گردد .
استاندارد 2 : محیط ریکاوری باید جائی ایمن ، راحت و درمانی برای پرسنل ، بیماران و بازدید کنندگان باشد .
استاندارد 3 : مدیریت پرسنلی باید به گونه ای باشد که تعداد کافی از پرستاران ماهر برای هر فاز از بیهوشی وجود داشته باشد تا بتوانند نیاز های بیماران و خانواده هایشان را بر آورده سازند.
استاندارد 4 : برای رسیدن به بهبود کیفیت لازم است خدمات PACU مداوما مورد پایش قرار گیرد و ارزیابی شود . مسائل و مشکلات ریکاوری باید مورد توجه قرار گیرند و حل شوند تا از ارائه بهترین خدمات اطمینان حاصل شود .
استاندارد 5 : مشارکت پرستاران ریکاوری در تحقیقات باید با هدف بهبود مراقبت از بیماران صورت گیرد و یافته ها و نتایج تحقیقات باید در عمل بکار برده شوند .
استاندارد 6 : باید بین بخش های مختلف خصوصا PACU با سایر بخش ها ، همکاری های بین بخشی وجود داشته باشد . پرستاران این بخش باید از ادامه مراقبت در سایر مکان ها مطمئن باشند .
استاندارد 7 : شرایط بیماران باید بطور مداوم و عمومی مورد ارزشیابی قرار گیرند . پرستاران باید مطمئن شوند که اطلاعات جمع آوری شده ، مستند شده و مورد تحلیل قرار می گیرند .مداخلات ناشی از این اطلاعات باید بطور مناسب مورد استفاده قرار گیرند .
استاندارد 8 : در راستای طراحی و برنامه ریزی لازم است برنامه هائی که بهترین outcome را برای بیماران فراهم می کند مورد توجه قرار گیرند .
استاندارد 9 : پرستاران باید بطور مداوم outcome بیماران را مورد سنجش قرار دهند تا از پیشرفت و بهبود آن اطمینان یابند .
استاندارد 10 : پرستاران باید آموزش لازم جهت مداخله در وضعیت بحرانی را آموزش دیده باشند و خصوصا جهت انجام احیا پیشرفته در فاز اول ریکاوری آمادگی داشته باشند .
استاندارد 11 : لازم است بیماران در PACU حداکثر راحتی را داشته باشند ، بنابراین لازم است برنامه ای برای کنترل درد وجود داشته باشد .
استاندارد 11 : لازم است بیماران در PACU حداکثر راحتی را داشته باشند ، بنابراین لازم است برنامه ای برای کنترل درد وجود داشته باشد .
منبع:
1.دکتر افشین فرهانچی
2.فریبا امامی کارشناس ارشد هوشبری